diş buğdayı

nedir diş buğdayı?

artık bilemeyeceğim bebek çıkan dişleri ile güzel güzel faydalı şeyler yesin diye midir? dişler bereketi artırsın diye midir bilemem. ya da buğday gibi güzel dişleri olsun diye mi diyesim de geliyor ancak fazla zorlamayacağım. ama insanlık için insanlık tarihi için önemli bir besin maddesi seçilmiş: buğday! hem de ne güzeldir buğday tarlaları baharda yemyeşil, yazda sapsarı başakları ile hayatı müjdeler bizlere... belki bu yeni başlangıcın buğday ile özdeşleştirilmesinde bambaşka bir mana vardır.

neyse işte eskiden adet daha doğrusu benim çocuk olduğum topraklarda buğday kaynatılır komşulara filan dağıtılırdı. ya da ben mi böyle hatırladım şimdi bilemeyeceğim. bejna'nın 10 uncu ayında dişleri çıkar çıkmaz anneannesi buğdayı kuruyemişi artık ne gerekiyorsa hepsini bildiği baharatçılardan alıp taaa mersinler'den getirmişti. biz de yakınlarımızla bir arada neşe ile kutlamıştık bu diş buğdayını...

zeyno da aynen ablasını takip etti... tam da 10 uncu ayda beyaz incileri gördük. tam da o sıralar çok sevdiğim arkadaşlarımı eve davet etmek istiyordum... e madem birlikte kutlamak farz oldu hem bizler uzun bir aradan sonra görüştük hem de zeyno'nun yeni dişlerini kutladık. zeyno'nun partisinde bejna'nın birbirinden tatlı arkadaşları da vardı. bol çocuk pür neşe demek. zeyno kahkahadan kırıldı elbet bu partide :))) gelen dostlarımıza buradan da teşekkür ederiz neşemize ortak oldukları için...

peki biz nasıl yaptık bu diş buğdayını? önce ankara ilimizde buğday aramaya başladık. tabi cahil ben carrefour'dan aldığım buğday ile anneme havamı attım. o da buna kahkaha ile güldü. çünkü neymiş aşurelik buğday farklı imiş ve asla da kat'a da bundan haşlama olmazmış :))) kös kös ertesi günümü de buğday aramakla geçirdim ve şehrimizin aşureye olan düşkünlüğünü test ettim. pes ettiğim noktada biz de aşure ile kutlayacaktık diş buğdayını :))) ama bildiğim bir baharatçı beni şaşırtmadı ve 1 kilo buğdayımı verdi bana. biz de onu haşladık bir güzel içine yer fıstığı koyduk bir daha haşladık amanın pek güzel oldu. herkesin beğenisi farklı olacağından içine başka birşey katmaksızın pudra şekeri ve dövülmüş cevizi ayrı kaselere koyduk ki isteyen dilediği şekilde yesin diye. bu haliyle de gayet beğenildi. hatta çocukların yemesine pek sevindim.

aslında buğdaylardan kolye yapıp çocuklara armağan etmeyi aklımdan geçirdim ama buna zamanın elvermedi :(

evde yürüyüş alıştırmaları yapan afacan zeyno'mu ve okulda şu an öğle yemeğini yiyen bejna'mı buradan sımsıcak kucaklıyor ve öpüyorum...