Bejna ile başlamak isterim... benim bir ablam ya da abim olmadı o duyguyu tatmadım, bilemiyorum. ama Bejna'nın Zeyno'yu sahiplenişi bana umut ve mutluluk veriyor. Zeyno'nun doğumundan itibaren gün gün, ay ay hesapladı ve onun 1 yaş doğumgününü her dakika bize hatırlattı. "çocuğun doğumgünü güzel geçsin" diye diye bizi de havaya soktu... hafta içine denk gelen doğumgünü için seçeneklerimiz kısıtlı idi. burada da baba devreye girdi ve o günün unutulmaz olması için planını yaptı. gerçekten de unutulmaz ve güzel bir doğumgünü geçirdik faruk sayesinde. ankara yakınlarındaki grannos otelde yerlerimiz ayrıldı ve maalie, geniş aile bir arada mutlu bir 2 gün geçirdik. gündüz havuzda eğlencenin tadına varan bejna ve zeyno'nun havuz suyu ile kısıtlı ilişkisine rağmen :) şen kahkahaları aile kavramının sıcaklığına karıştı. ablamız şilan'ın da o gençlere yaraşır coşkusu işin içine girince zeyno hatırlamayacak olsa dahi hepimizi içine saran bir kutlamaya dönüştü. hepimiz onun ilk yaşını kutlamak için oradaydık... ve sayesinde çok şendik...
bir gün önce otele yerleştik ve termalin etkisiyle günlük tasalarımızı sulara bırakma fırsatımız oldu. ertesi sabah da bejna ile organizasyonu tamamladık :) pastamızı sipariş ettik, masamızı ayırttık ve heyecan içinde akşam olmasını bekledik. o gün; sabah uyanınca bejna'nın 1 yaş doğumgünüde giydiği elbiseyi denedik üzerine büyük bir heyecanla :) tıpkı minik bejna oluverdi o an... elbette bir anne baba için zevkli anlar bu anlar... sonra günümüzü değişik sıcaklıklardaki havuzlar içinde anın tadını çıkardık, üzerimize yağmurlar yağarken sıcak sularda yüzdük... elbette bu eğlencelere zeyno katılamadı fakat o da şen kahkahalarını esirgemedi bizden... akşam olunca hazırlanıp yemeğimizi yedik ve benim için en zevkli kısımlardan biri olan kızları süsleme faslı başladı. bejna ile zeyno'yu benzer giyisilerle süsledikten sonra tekrar aşağı indik. güzel pastamız geldi ve hep birlikte o "1 yaş" mumunu içimizden tuttuğumuz dileklerle üfledik... zeyno ve bejna hediyelerle mutlu olurken gecenin ikinci sürprizi de yine faruk'tan geldi. bu da bizde saklı kalsın... zeyno ve bejna hayatlarında her daim güzel sürprizlerle karşılasınlar yeni yaşlarını... bir anne baba daha ne ister ki evlatlarının sağlıklı, mutlu olmasından gayrı.
zeyno artık 1 yaşında! ve gelişimi sıçramalar biçiminde ilerliyor... yürümüyor ama tutunduğu her yerden kalkıp tutunarak geziyor. tutunacak bir yer yoksa hızla emekliyor. sürekli yeni şeyler keşfediyor ve o coşkusunu bizimle tatlı tatlı paylaşıyor. sürekli konuşuyor biz pek anlamasak da :) ama anladıklarımız da oluyor. örneğin, zaten baba, anne, dika dika diyordu. buna "aba (abla)", "hüya" (hülya), "deyno" (zeyno), "ebhendim", "mama", "alkı" (alkış) gibi kelimeler ekleniyor. örneğin bir kaç gün önce "zeyno" diye seslendim "ebhendim" deyiverdi, çok şaşırdım. şahitlerim de vardı yanımda neyse ki de bu olay gümbürtüye gitmedi :)
yine doğumgünü sabahı dördüncü dişi de uç verdi zeyno'ya doğanın bir armağanı olarak... ve sanıyorum bu dişler diğer kardeşlerini yanına çağırıyor ki 4 gündür pek huzursuz yavrucak. işte böyle, bejna ile başladığımız serüven zeyno ile devam ediyor. aynı olaylar yine aynı heyecanla yaşanıyor. velhasıl çocuklar en harikulade varlıklar. onlara ne kadar sevgi, şefkat yüklesek az... çünkü onlar bizden daha sevgi ve şefkat dolu... onların ışığını hiç söndürmemek elimizde. şair demiş ya "dünyayı verelim çocuklara" diye o halde onun dizeleriyle bitirelim bu yazıyı...
"Dünyayı verelim çocuklara hiç değilse bir günlüğüne
allı pullu bir balon gibi verelim oynasınlar
oynasınlar türküler söyliyerek yıldızların arasında
dünyayı çocuklara verelim
kocaman bir elma gibi verelim sıcacık bir ekmek somunu gibi
hiç değilse bir günlüğüne doysunlar
bir günlük de olsa öğrensin dünya arkadaşlığı
çocuklar dünyayı alacak elimizden
ölümsüz ağaçlar dikecekler"
