tamam tamam bir aydan fazla olmuş hatta iki aya yaklaşılmış yazı yazılmayalı, fotoğraf yüklenmeyeli. işler güçler yoğunlaşmıştı son zamanlarda, bejnacık 2 yaşını geride bırakmıştı sonra, derken anneannemiz de gitmişti bizi bırakıp... yani anlayacağınız epey hengame atlatmışız geride. biz de tatilimizi yaptık bu arada. tamam belki abartmış olabiliriz laaaakiiiin hakketmiştik çoktan.
dediğim gibi, bejnacık 2 yaşını geride bıraktı bir kaç kutlama ile birlikte. pastadan çok mum söndürmeyi sevdi bir de. sonra anneanne gitti, sonra biz ankarayı geride bırakıp gittik biryerlere.. önce sabaha karşı ansızın bodrum yollarına attık kendimizi. güzel geçen yolculuğun ardından "avta"ya vardık. ben yol boyunca çok az mızırdanan yavrumla gurur duydum hatta. gerçi faruk bunun için erken olduğunu söylediğinde belki de artık çok geç olmuştu. zirooo bejnaa mızırdanmanın kralını yaptı.. ama ne mızırdanma ne huysuzluk.. biz tatilden vazgeçip ankaraya dönüyorduk neyse de kuzumun ayarları düzeldi. avta yani avukatlar tatil köyü çocuklu aileler için yapılmış besbelli... güzel bir doğanın kucağında denize havuza yakın evlerde en mutlu çocuklar oluyor kuşkusuz. biz de hakkını verdik ama. sabah hayvan barınaklarını ziyaretlerimiz, çocuk kulübünde yapılan etkinlikler ardından da havuz ya da deniz sefaları bejna'yı çok mutlu etti. yüzmeyi öğrendi hatta ve hatta tek başına yüzmek için bizimle inatlaştı, hatta yanında yöresinde istemedi bizi.. vallahi kalbimizi çok kırdı bu minik özgür bebek... suda yorulup uykusu gelince de kucağımdan başka yer istemedi, öyle ki bejna'nın izi çıktı üzerimde. ha bir de 4 yavru kediyi unutmayalım. babacık bir yavrucuğu almış süt vermiş, sarıp sarmalamış bir gece yarısı. o yavruş kedi de kardeşlerini alıp gelmiş bize, evi bilmiş evimizi, yuvası bilmiş yuvamızı bu 4 minik kedüş... öyle ki bejna'nın sevgi adı altında yaptığı işkenceler dahi hoşlarına gitmiş yavruşların. bejnacık çooook sevdi kedileri, hepp peşlerinde koştuk. eliyle yamalar yedirdi onlara. ancak sevmeyi tam beceremediğinden kuyruklarını çekiştirmek, parmağını gözlerine sokmak gibi işlere girişti, ben kediler adına endişe ettiysem de kediler bundan çoook memnunlardı aslında. bejnacıktan zarar gelmeyeceğini, bejna'nın onları öyle sevdiğini biliyorlardı zira. neyse laf çok uzadı, zaten bu manzarayı fotoğraf da anlatır belki. zaten avta sakinleri bejna'yı restaurantta kedi kovalayan afacan olarak tanıdı ilkin. sonra "beybi".. çünkü hep kendini "beybi" olarak tanıttı insanlara... derken adı da öğrenildi avta sakinlerince. hatta sakinler bejna havuza gelince birbirlerine çektikleri "bejna havuza geldi" şeklindeki kısa mesajlara göre havuz saatlerini düzenlediler. yanlış anlaşılmasın kızımdan kaçmak için değil, onu sevmek için...
bu arada sevgili mazı.... deniz, taş, alyansıma iyi bakın olur muuuuuu................ bir anlık dalgınlıkla alyansım, gözümün nuru, canımın adının kazındığı alyans denizin derinlerinde.... belki bir gören olur bir bulan... belki maneviyattan anlayan... olmasa da bileceğim ki tertemiz bir denizde sevgimizin sonsuzluğunun ıspatı olarak duracak canım alyansım... ben yenisini yaptırsam da bileceğim ki parmağımdakinin bir eşi uçsuz mavilerde ışıldayacak sonsuza değin...
üzüldüğüm bu olay hariç olmak üzere güzel geçen15 günün ardından yaklaşık 15 saatlik uuupuzun ve zorlu biryolculuk bizi bekliyordu. bir anda bu stresi üzerimizden atmak için alelacele güneye hem de en güneye dümeni kırıverdik. nerelerden geçtik, kaç iklimden kaç coğrafyadan derken bir sabahh ansızın geldik mersine...
en mutlu bejna oldu yine kuşkusuz.. ne çok özlemişti anneannesini.... gözleri dalıp dalıp "annenne abıkkı attaaa" diyordu hep. burdaki tatilimizin tadı başka güzeldi, yanımızda sevdiklerimiz, arkadaşlarımız, dostlarımız vardı. bejna onların birbirinden tatlı çocuklarıyla güzel vakit geçirdi, çok eğlendi. lakin bejna biz büyüklerle de vakit geçirmekten çok hoşlanıyordu. diğer çocukların uyku ve yemek zamanlarında bejna uyumak ve yemek yemek yerine hala aksiyon istiyordu. yaklaşık 20 gün bejnanın aksiyonları ile yorulan anne ve baba 2 güncük de kendileri tatil yapmaya çalıştı. bejna anneannesinde kalırken biz de 2 güncük izin verdik kendimize ama bu kez de hep ağlamaklı olduk kuzumuuuuuuz diye diyeeee.... bejna büyüyüp bu postu okuduğunda çok eğlencektir eminim, beni bırakırsınız haaaaa diyerek.. hadi bakalım bejnacık, sen de her çocuk gibi uyusaydın, yemek yeseydin, sürekli koşturmaca istemeseydin bunlar gelmeyecekti başına ;)
