bir minicik kız bebeği...

bir minicik bejnacık büyümekte...
artık elbise giyiyoruz, kıyafetlerimizi seviyoruz, kumaşını inceliyoruz.
burda 5 aylık bir bejna'yı görmekteyiz. babamızın doğumgünü için süslenip püslenmiş vaziyetteyiz.
zaman o denli çabuk geçiyor ki, a şunu da yazayım bunu da yazayım derken bejna büyüyor.
şu an 7 aylık oldu ve kendince sıkıntıları da artıyor. dişleri onun tüm yaşamını etkileyen bir durum. az önce de ateşi vardı birazcık. calpolü iştahla içince biraz diner gibi oldu ağrısı sızısı.. tüm bu çektiği sıınıtya rağmen oynamak gülmek zıplamak istyiyor yavucuk. babamızın sırtına binmek, anneyle zıplamak, anneanneyle saklambaç oynamak derken şimdi bir de yürüme sevdası başladı. ellerinden tutunca bir müddet yürüyor ve bu onu çok mutlu ediyor. gezeyim, yürüyeyim, ortalığı karıştırayım, herşeyi bi elleyip inceliyeyim dönemindeyiz yani anlayacağınız.

bir de afacan bakışlar fırlatınca kendine arkadaş bulmaması imkansız. bu bakışlarla herkesi ayartıyor ve ortamı kaynatıyor bejna hanım. hele bir ilgilenmeyin. o zaman vay halinize.. bu hafta sonu gelen dayısı kendisi yerine bilgisayarla ilgileniyor diye öyle bir kızdı kii... halbuki benimle oynuyordu, yalnız da değildi ama dayının bilgisayara bakıyor oluşu nasıl bir etki yarattıysa birden dayıya bakmaya ve ağlamaya başladı. dayı bejnayı kucağa alınca tüm kızgınlığı geçti ve yine gülmeye başladı.
bebeklerin duygu dünyası da bizimkinden çok farklı değil anlayacağınız.. isteklerimiz, öfkemiz, sevincimiz ve saire ve saire ve saire....