girmez tabi, oyundur tüm derdim, bir de bitmek tükenmek bilmeyen merakım...
gündüz merak, gece ayrı merak.
ablamla kıkırdayıp durmak koca yatakta ne keyif..
annem masal anlatırken hem dinlerim hem düşünürüm etrafta dönen şeyleri.. bundandır dikkatimin hemen dağılması...
kafam gözüm durmaz tek bir yerde, oradan oraya kayar bakışlarım. her baktığım şeyde bir neşe ararım, gülmek için bir sebep...
bazan ablam benden önce uyur... ah derim neden, az daha uyanık kalsaydın annem beni de zorlamazdı uyumaya.. gözlerim acısa da uykusuzluktan inat eder uyumaz, sabaha kadar oynardık. yoksa hayat kaçıyor. ne gerek var uyumaya... uyumaya mı geldik :) dışarda hayat var. ay var, yıldızlar var gecede, hem de ne güzel hayaller....
bazan ben ablamdan önce yenik düşerim uykuya. ama usul usul dinlerim annemle sohbetlerini.
en çok kulağıma çalınan ablamın anne ben uykuyu sevmiyorum neden gece uyumak zorundayız dediği olur... içimden kıkır kıkır gülerim. ama çaktırmam anneme... yoksa bilirim cıngar çıkar ve sonunda illa ki biz uyuruz... hahah ne gam! ben alırım intikamımı :) saat başı ıngaaa dersem olur da biter... annem uyanır, ben uyanırım. iyi günündeyse beni uyumaya da çok zorlamaz, usul usul sever, masal gibi ninni söyler..
ne bu telaş minik serçem der... merak etme büyüyeceksin, göreceksin dünyayı. merakın hep sürecek lakin... ama dur bi sakiiin der. ne bu telaş! sonra gene de anlar beni, gülümser ve beni izler.. neşeme ve telaşıma ortak olur bir anda. bir anda koca kadın oyun oynamak ister benle... yere yatar benim gibi... ayaklarını sürüp yere benim gibi keyif alır birlikte yarışa gireriz... ben neye güldüğümü bilmem o an... ayaklarımı sürünce aldığım keyif mi yoksa annemi o halde oyun oynarken görmek mi... olsun kimin umurunda... bir anda pür telaş pür neşeye dönüyor ya!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder