bilen bilir gezmeyi pek sever, hayatı kaçırmamak için gözümüzü kırpmadan her türlü engelli yola baş koyarız :) şaka bir yana, hayatı sevmekle gezmenin bir ilgisi olmalı bence. bir kıyısından girip anların, mekanların anılar biriktiririz.. bejna doğmadan önce de böyleydi biraz hızımız. zeyno doğunca ne olur diye düşünmedik de hiç, o 37 günlüktü koştuk amasra'ya, oradan çakraz'a... yemek yediğimiz otel sahibesi üşütmeyin çocuğu dese de slingin içinde zeyno oradan oraya koştu durdu önüm sıra. o uyudukça yemek yedim, kumda dolaştım, deniz havası aldım. ne güzel düşünmüştü faruk... haftalarca eve tıkılı kalmaktan bi hal olmuşum da haberim yokmuş meğer. o yüzden 2 hafta sonra gene soluğu çakraz'da aldık. dönerken yemek yediğimiz pidecide bebek çantasını unutmayaydım iyiydi gerçi :)
aslına bakarsanız normal olan hatta bence yeterince gezmediğimiz için anormal bile sayılabilecek hal bebekle gezmemek... bebeğin gelişimi açısından gezmek lazım. bu yüzden hiç bir yere gidemediysek bejna'nın tatloş arkadaşları ile neredeyse her gün havuz sefası yaptık. kuzular havuza girerken biz ebeveynler de havuz kenarında kısırımızı böreğimiz yiyerek yaza güzel bir başlangıç yaptık :)))
bir kere gezmek lohusa depresyonuna da birebir... evde kalıp uykusuzluktan şiş gözlere, şelale gibi kendi akışına kapılan saçlara ve verilemeyen doğum kilolarına bakıp sızlanmaktansa güneşin tadını çıkarıp gülmek için bahane aramak en iyi seçenek bence. hiç farketmez illa havuz deniz şart değil, biz akşamları yürüyüşe de çıktık bejna ve zeyno ile. bejna parkta oynarken ben zeyno ile gezindim amaçsız...
neyse gelelim asıl gezmelere.... dersim, mersin.... bodrum, marmaris, urla :) ayrıntıya girersem eğer harçik, marçik, ovacık, kutudere, anahita.... mersin sadece mersin... hem çok sıcaktı hem de hiç keyfim yoktu:(
bodrumda deniz, çayır, çimen, kum zeyno'nun, denizler, havuzlar, dans club salsa bejna'nın ilgi alanıydı diyelim. tatilin sonlarına doğru çok güzel bir dans gösterisi yaptı kuzucuk. biz de neşelendik.. zeyno ilk kez denize kadıkalesi'nde girmiş oldu... aldım kucağıma soktum denize... nası eğlendi anlatamam.. ayakları çırpa çırpa... dünyanın başka tatları da varmış demek dedi... ilk kez limonu ve portakalı bodrum'da tattı ve pek bayıldı. karpuz da verdik :) bebekli tatil zor olsa da ev ortamından daha rahattı bence. o zamanlar zeyno fena uyumuyordu. 4. ay aşısını gümüşlük'te oldu, bir şekilde kotardık süreci.
ordan ver elini marmaris gökçeköy... daha önce kaldığımız tatil evindeydik gene... mis gibi ormanın içinde tertemiz havayla güne uyanmak, sabah uykudan kalkıp havuza zıplamak ne güzeldi.. bejna havuzdan gece gündüz hiç çıkmadı. bense vakit buldukça... bir gün bejna'nın arkadaşı tatlı doğa ve kuzeni de geldi. o gün de çok mutlu olduk ankara'daki dostları tatil ortamında da görmüş olmak çok güzeldi. hatta kız kıza tatil yapma fikrini bile geliştirdik :) sonracıma bir gece aniden gelen saz sesiyle yeni dostlar edindik. gece vakti bejna, zeyno ve annem uyumuşken uzaktan saz sesi duyduk.. onlar ikinci şarkıya geçtiğinde biz de onların verandadaydık artık gece saat 01.00 :) sevinçle ulaş'ı böylece tanıdık ve çok mutlu olduk. saat 3 gibi zeyno uyanıncaya kadar güzel vakit geçirdik. ilerleyen günlerde de görüştük. ama tatilin her türlüsü kısa... yetmedi palamutbüküne gittik. 3 gün de oranın tadına bakıp ankara'ya döndük. tabi zeyno'nun arada gezdiği çiftlik, marmaris, çınar, hayıtbükü, akvaryum koyu daha nereler nereleri hesaba katınca yaptığı kilometre arşa değdi herhal :) bence o da çok memnundu. çünkü eve gelince 4 duvar o kadar sıkıldı ki alışana kadar huysuz kedi oldu şekercik.
tatil güzel iş vesselam.. emekli olunca turist rehberi mi olsak acep?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder