balon

ülkemin yasaklı günleri...

epeydir bloglar kapalıydı, biliyorsunuz. hergün kendi bloguma tıkladığımda "...mahkeme kararı ile engellenmiştir" yazısını görmek ürkütücüydü gerçekten. bebeğimle ilgili yazdığım yazıların olduğu blog kapalıydı işte. geldiğimiz son nokta bu olsa gerek diye bir cümle kuracakken daha gün ışığına çıkmamış bir kitabın yasaklanışı geldi aklıma. e bu noktada mecburen susuyorum ben de uzun uzun...

yazıya da ne güzel bir başlık atmıştım oysa. balon demiştim... balon küçükken ben en sevdiğim oyuncaklardan birisiydi... şişirmek, top gibi hoplatmak, patlatmak, patlayınca patlamış kısımlarından kirazcıklar yapmak.. geçen gün bejna ile oyun oynarken minik bir poşeti şişirip balon yapınca hatırladım balonla oynadığım günleri. bejna bir heyecenla yaptığım balonla oynamaya başlayınca ben de yeniden balonlu günlerime döndüm. demek ki balondan aldığım zevki unutalı büyümüştüm..

kaç yıl olmuştu büyüyeli? heyecanları unutup yaşam telaşına düşeli? karda yerlere yatmayalı? balondan kiraz yapmayalı? kirazdan küpe yapmayalı? gelincikten bebek? hayaller kurmayalı? çiçek toplamayalı? uçurtma uçurmayalı? ebemkuşağının altından geçmeye çalışmayalı? çamurlara batıp çıkmayalı? yaz günü şaka olsun diye kışlık kıyafetleri giyip, bereleri takıp yollara düşmeyeli? yolun ortasına oturup sarma dolma yemeyeli? kalabalığın ortasında yerlere uzanıp düşler kurmayalı? bisikletten düşüp kafa göz yarmayalı? komşu bahçeden dut aşırmayalı? çiçekleri yemeyeli? çocuk olmayı unutalı kaç yıl olmuştu acaba...

gün olur hep çocuk olursunuz, gün olur çocuk olduğunuzu unutursunuz... sanırım dünyanın anlamsız dengesi böyle. ama gün olur, çocuğunuz olur yeniden çocuk olursunuz. işte o andır hayata yeniden başladığınız an...