büyüdüm büyüdüm büyüdüm

reklam cıngılı gibi bir başlık oldu ama öyledir bazan hayat çok hızlı akar reklam cıngılı tadında.
bahçeler de dar gelir hızımıza..

biz de büyüdük büyüdük büyüdük işte. bugün ilk veli toplantımız gerçekleşecek. dün veli toplantısı yapılacağı söylendiğinde, ne oluyor, hani ben daha çocuktum yeşil çiçekli bahçemizde oyunlar oynuyordum deyiverdim. hakikaten ne kadar hızlı akmıştı zaman, ben ne vakit büyümüştüm de bez bebeklerimden vazgeçmiştim, okul ne vakit bitmişti de işler güçlere gark olmuştuk? peki ben ne vakit anne oluverdim???..... hayat işte bu anlarda bir muammaya dönüşüveriyor. güzelliği de burda belki, çok da sorgulamamak lazım, tadını çıkarmalı!

akşam kreşte babacığı beklerken biraz oyalanıyorduk ki müdire hanım bejna ile sohbete başladı. şekerleme verdi, bejnacık şekerlemesini yerken psikoloğumuz da geldi ve o da sohbete katıldı. o esnada sağolsun kuzuyu fotoğrafladı. sabah da o fotoğrafları mail kutumda görünce çok mutlu oldum. burdan kendilerine teşekkürlerimi sunuyorum. 

dün sabah bejna'nın yaşattığı maceradan epey yorgun düşmüştüm. yolda yine bir bejna klasiği yaşandı ve midemiz bulandı. tabi bu bulantı dışavuruldu, "hor badto (mor palto)" beyazlara bürünüverdi bir anda. neyse apar topar onu kreşe bırakıp kuru temizlemecinin yolunu tuttum, derken işe geldim, işler güçler derken akşam oldu. neyse uzatmayayım, eve geldik yemek meselemizi hallettik ve herbirimiz bir kenara düşüverdik yorgunluktan. tabi bejna için yere uzanmış bir anne yorgun olamazdı, çok çok kızı ile oyun oynamak isteyebilirdi. isteğini kırmadım yerlerde yuvarlandık bir süre. oynumuz bitti ben de istemeye istemeye sofrayı kaldırmaya yeltendim. oooofff, daha bulaşık makinesi boşalacak da bunlar içine girecek de diye karalar bağlamış vaziyette mutfağa yöneldim. önce bari makineyi boşaltayım diye işe giriştim. aaaa bir de baktım ki caaanım kızım sofrayı toplamış bile... onca şeyi tek tek mutfağa taşıyıp tezgaha koyuvermiş... masa örtüsünü de unutmamış hatta, tortop edip kucağında getirdi verdi bana..ah, büyümüş de anneye yardım da eder olmuş... o anda hissettiklerimi kelimelerle ifade etmem çok güç. büyümüş genç kız olmuş halleri canlandı gözümün önünde bir anda.

sooonraaa maç başladı. bu kez de babasının yanına uzanmış, el kol hareketleriyle babasını taklit etmeye başladı. "hadi nen", "bu dop böyye oynanma", "hadi vu dopa" nidalarıyla bir süre maç izledik, ardından şekillerle oynayıp uykuya daldık...