bébé

yazı bir süre sonra amacını aşıyor ya da akacak bir mecra bulamıyor. günlük diye yola çıktık ama sadece fotoğrafları koysaydım da iş görecekti galiba. zamansızlıktan her anını buraya yazamıyorum, zaman ilerleyince de yazılanlar anlamsızlaşıyor. fotoğrafları yükleme işi de zamansızlığa kurban olunca galiba insanda heves kalmıyor. zaten yazı görünce kaçan milletdeniz.

ilham kaynağım ise gün güne daha çok gelişiyor ve hızına yetişemiyorum. bébéciğim artık çocuk oldu:) hareketleri insanı şaşırtacak bir hızla ilerliyor. süslenince aynaya koşup bakması, ayağına giydiği botları daha iyi görebilmek için ayağını kaldırıp aynadan bakmaya çalışması.. biricik tv kanalımız luli'nin ona artık yetmemesi, keyif vermemesi..  şakalar yapması, yapılan şakaya şakayla karşılık vermesi ise bambaşka bir olay.. komedyen mi olacak nedir, bebekliğinden beri mizaha yatkın bir yatkın bir yanı var. hatta hamileliğimin 7. ayında dört boyutlu ultrason görüntülerinde gülen bébéği gören doktorumuz ben böyle gülen bebek görmedim demişti.

bejna elleri ile yemek yemeye bayılıyor. hatta kuşlar misali ekmek kırıntılarını toplayıp yiyor. elleri kirlenince de havaya kaldırıp musluğu gösteriyor. amanın pek titiz düzenli, elbisesini dolaba, ayakkabısını ayakkabılığa koymamız için bizi yönlendiriyor. umarım büyüyünce de böyle olursun canikom.

bu aralar pek nazlı olduk sormayın... en ufak bir laf edilse ağlıyor da ağlıyor. bu sabah mızırdanıp duruyordu, "susar mısın bejna" dememle yaygaranın kopması bir oldu. nasıl içli içli ağladı, görseniz parçalanırdı yüreğiniz :)